On The Fifth Of November. - Anno Aetates 17. Poem Rhyme Scheme and Analysis

Rhyme Scheme: ABCCACCDECCCCCCCFCCC ECCEGBCEBFECFAFGCACA CAAACAACFGGEGEEECECC CEEGHCGCABEGCCFCCECC ACCCCEECCACCECCGABCA CEACBACEBACCCAACCCCG CCEDCCACCCCGCCACBCCA CACACCAACAAECACAAAAC CAACBCCIAACECCACCCAG CBACAAGCDBCCACEABACA ECACCCECCACAAACCBGEA CCCACA

Am pius extrema veniens Jacobus ab arctoA
Teucrigenas populos lateque patentia regnaB
Albionum tenuit jamque inviolabile foedusC
Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica ScotisC
Pacificusque novo felix divesque sedebatA
In solio occultique doli securus hostisC
Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannusC
Eumenidum pater aethereo vagus exul OlympoD
Forte per immensum terrarum erraverat orbemE
Dinumerans sceleris socios vernasque fidelesC
Participes regni post funera moesta futurosC
Hic tempestates medio ciet aere dirasC
Illic unanimes odium struit inter amicosC
Armat invictas in mutua viscera gentesC
Regnaque olivifera vertit florentia paceC
Et quoscunque videt purae virtutis amantesC
Hos cupit adjicere imperio fraudumque magisterF
Tentat inaccessum sceleri corrumpere pectusC
Insidiasque locat tacitas cassesque latentesC
Tendit ut incautos rapiat seu Caspia TigrisC
Insequitur trepidam deserta per avia praedamE
Nocte sub illuni somno nictantibus astrisC
Talibus infestat populos Summanus urbesC
Cinctus caeruleae fumanti turbine flammaeE
Jamque fluentisonis albentia rupibus arvaG
Apparent terra Deo dilecta marinoB
Cui nomen dederat quondam Neptunia prolesC
Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocemE
Aequore tranato furiali poscere belloB
Ante expugnatae crudelia saecula TroiaeF
At simul hanc opibusque festa pace beatamE
Aspicit pingues donis Cerealibus agrosC
Quodque magis doluit venerantem numina veriF
Sancta Dei populum tandem suspiria rupitA
Tartareos ignes luridum olentia sulphurF
Qualia Trinacria trux ab Jove clausus in AetnaG
Efflat tabifico monstrosus ab ore TiphoeusC
Ignescunt oculi stridetque adamantinus ordoA
Dentis ut armorum fragor ictaque cuspide cuspisC
Atque pererrato solum hoc lacrymabile mundoA
Inveni dixit gens haec mihi sola rebellisC
Contemtrixque jugi nostraque potentior arteA
Illa tamen mea si quicquam tentamina possuntA
Non feret hoc impune diu non ibit inultaA
Hactenus piceis liquido natat aere pennisC
Qua volat adversi praecursant agmine ventiA
Densantur nubes crebra tonitrua fulgentA
Jamque pruinosas velox superaverat alpesC
Et tenet Ausoniae fines a parte sinistraF
Nimbifer Appenninus erat priscique SabiniG
Dextra veneficiis infamis Hetruria nec nonG
Te furtiva Tibris Thetidi videt oscula dantemE
Hinc Mavortigenae consistit in arce QuiriniG
Reddiderant dubiam jam sera crepuscula lucemE
Cum circumgreditur totam Tricoronifer urbemE
Panificosque Deos portat scapulisque virorumE
Evehitur praeeunt summisso poplite regesC
Et mendicantum series longissima fratrumE
Cereaque in manibus gestant funalia caeciC
Cimmeriis nati in tenebris vitamque trahentesC
Templa dein multis subeunt lucentia taedisC
Vesper erat sacer iste Petro fremitoesque canentumE
Saepe tholos implet vacuos inane locorumE
Qualiter exululat Bromius Bromiique catervaG
Orgia cantantes in Echionio AracynthoH
Dum tremit attonitus vitreis Asopus in undisC
Et procul ipse cava responsat rupe CithaeronG
His igitur tandem solenni more peractisC
Nox senis amplexus Erebi taciturna reliquitA
Praecipitesque impellit equos stimulante flagelloB
Captum oculis Typhlonta Melanchaetemque ferocemE
Atque Acherontaeo prognatam patre SiopenG
Torpidam hirsutis horrentem Phrica capillisC
Interea regum domitor Phlegetontius haeresC
Ingreditur thalamos neque enim secretus adulterF
Producit steriles molli sine pellice noctesC
At vix compositos somnus claudebat ocellosC
Cum niger umbrarum dominus rectorque silentumE
Praedatorque hominum falsa sub imagine tectusC
Astitit assumptis micuerunt tempora canisC
Barba sinus promissa tegit cineracea longoA
Syrmate verrit humum vestis pendetque cucullusC
Vertice de raso ne quicquam desit ad artesC
Cannabeo lumbos constrinxit fune salacesC
Tarda fenestratis figens vestigia calceisC
Talis uti fama est vasta Franciscus eremoE
Tetra vagabatur solus per lustra ferarumE
Sylvestrique tulit genti pia verba salutisC
Impius atque lupos domuit Lybicosque leonesC
Subdolus at tali Serpens velatus amictuA
Solvit in has fallax ora execrantia vocesC
Dormis nate Etiamne tuos sopor opprimit artusC
Immemor O fidei pecorumque oblite tuorumE
Dum cathedram venerande tuam diadmaque triplexC
Ridet Hyperboreo gens barbara nata sub axeC
Dumque pharetrati spernunt tua jura BritanniG
Surge age surge piger Latius quem Caesar adoratA
Cui reserata patet convexi janua caeliB
Turgentes animos fastus frange procacesC
Sacrilegique sciant tua quid maledictio possitA
Et quid Apostolicae possit custodia clavisC
Et memor Hesperiae disjectam ulciscere classemE
Mersaque Iberorum lato vexilla profundoA
Sanctorumque cruci tot corpora fixa probrosaeC
Thermodoontea nuper regnante puellaB
At tu si tenero mavis torpescere lectoA
Crescentesque negas hosti contundere viresC
Tyrrhenum implebit numeroso milite PontumE
Signaque Aventino ponet fulgentia colleB
Relliquias veterum franget flammisque cremabitA
Sacraque calcabit pedibus tua colla profanisC
Cujus gaudebant soleis dare basia regesC
Nec tamen hunc bellis aperto Marte lacessesC
Irritus ille labor tu callidus utere fraudeA
Quaelibet haereticis disponere retia fas estA
Jamque ad consilium extremis rex magnus ab orisC
Patricios vocat procerum de stirpe creatosC
Grandaevosque patres trabea canisque verendosC
Hos tu membratim poteris conspergere in aurasC
Atque dare in cineres nitrati pulveris igneG
Aedibus injecto qua convenere sub imisC
Protinus ipse igitur quoscumque habet Anglia fidosC
Propositi factique mone quisquamne tuorumE
Audebit summi non jussa facessere PapaeD
Perculsosque metu subito cas mque stupentesC
Invadat vel Gallus atrox vel saevus IberusC
Saecula sic illic tandem Mariana redibuntA
Tuque in belligeros iterum dominaberis AnglosC
Et nequid timeas divos divasque secundasC
Accipe quotque tuis celebrantur numina fastisC
Dixit adscitos ponens malefidus amictusC
Fugit ad infandam regnum illaetabile LethenG
Jam rosea Eoas pandens Tithonia portasC
Vestit inauratas redeunti lumine terrasC
Maestaque adhuc nigri deplorans funera natiA
Irrigat ambrosiis montana cacumina guttisC
Cum somnos pepulit stellatae janitor aulaeB
Nocturnos visus somnia grata revolvensC
Est locus aeterna septus caligine noctisC
Vasta ruinosi quondam fundamina tectiA
Nunc torvi spelunca Phoni Prodotaeque bilinguisC
Effera quos uno peperit Discordia partuA
Hic inter caementa jacent praeruptaque saxaC
Ossa inhumata virum trajecta cadavera ferroA
Hic Dolus intortis semper sedet ater ocellisC
Jurgiaque stimulis armata Calumnia faucesC
Et Furor atque viae moriendi mille videnturA
Et Timor exanguisque locum circumvolat HorrorA
Perpetuoque leves per muta silentia ManesC
Exululant tellus sanguine conscia stagnatA
Ipsi etiam pavidi latitant penetralibus antriA
Et Phonos Prodotes nulloque sequente per antrumE
Antrum horrens scopulosum atrum feralibus umbrisC
Diffugiunt sontes retro lumina vortuntA
Hos pugiles Romae per saecula longa fidelesC
Evocat antistes Babylonius atque ita faturA
Finibus occiduis circumfusum incolit aequorA
Gens exosa mihi prudens natura negavitA
Indignam penitus nostro conjungere mundoA
Illuc sic jubeo celeri contendite gressuC
Tartareoque leves difflentur pulvere in aurasC
Et rex pariter satrapae scelerata propagoA
Et quotquot fidei caluere cupidine veraeA
Consilii socios adhibete operisque ministrosC
Finierat rigidi cupide paruere gemelliB
Interea longo flectens curvamine caelosC
Despicit aetherea dominus qui fulgurat arceC
Vanaque perversae ridet conamina turbaeI
Atque sui causam populi volet ipse tueriA
Esse ferunt spatium qua distat ab Aside terraA
Fertilis Europe spectat Mareotidas undasC
Hic turris posita est Titanidos ardua FamaeE
Aerea lata sonans rutilis vicinior astrisC
Quam superimpositum vel Athos vel Pelion OssaeC
Mille fores aditusque patent totidemque fenestraeA
Amplaque per tenues translucent atria murosC
Excitat hic varios plebs agglomerata susurrosC
Qualiter instrepitant circum mulctralia bombisC
Agmina muscarum aut texto per ovilia juncoA
Dum Canis aestivum coeli petit ardua culmenG
Ipsa quidem summa sedet ultrix matris in arceC
Auribus innumeris cinctum caput eminet olliB
Queis sonitum exiguum trahit atque levissima captatA
Murmura ab extremis patuli confinibus orbisC
Nec tot Aristoride servator inique juvencaeA
Isidos immiti volvebas lumina vultuA
Lumina non unquam tacito nutantia somnoG
Lumina subjectas late spectantia terrasC
Istis illa solet loca luce carentia saepeD
Perlustrare etiam radianti impervia soliB
Millenisque loquax auditaque visaque linguisC
Cuilibet effundit temeraria veraque mendaxC
Nunc minuit modo confictis sermonibus augetA
Sed tamen a nostro meruisti carmine laudesC
Fama bonum quo non aliud veracius ullumE
Nobis digna cani nec te memorasse pigebitA
Carmine tam longo servati scilicet AngliB
Officiis vaga diva tuis tibi reddimus aequaA
Te Deus aeternos motu qui temperat ignesC
Fulmine praemisso alloquitur terraque trementeA
Fama siles an te latet impia PapistarumE
Conjurata cohors in meque meosque BritannosC
Et nova sceptrigero caedes meditata JacoboA
Nec plura illa statim sensit mandata TonantisC
Et satis ante fugax stridentes induit alasC
Induit variis exilia corpora plumisC
Dextra tubam gestat Temesaeo ex aere sonoramE
Nec mora jam pennis cedentes remigat aurasC
Atque parum est cursu celeres praevertere nubesC
Jam ventos jam solis equos post terga reliquitA
Et primo Angliacas solito de more per urbesC
Ambiguas voces incertaque murmura spargitA
Mox arguta dolos detestabile vulgatA
Proditionis opus nec non facta horrida dictuA
Authoresque addit sceleris nec garrula caecisC
Insidiis loca structa silet stupuere relatisC
Et pariter juvenes pariter tremuere puellaeB
Effaetique senes pariter tanteaeque ruinaeG
Sensus ad aetatem subito penetraverat omnemE
Attamen interea populi miserescit ab altoA
Aethereus pater crudelibus obstitit ausisC
Papicolum capti poenas raptantur ad acresC
At pia thura Deo grati solvuntur honoresC
Compita laeta focis genialibus omnia fumantA
Turba choros juvenilis agit Quintoque NovembrisC
Null Dies toto occurrit celebratior annoA

John Milton



Rate:
(1)



Poem topics: , Print This Poem , Rhyme Scheme

Submit Spanish Translation
Submit German Translation
Submit French Translation


Write your comment about On The Fifth Of November. - Anno Aetates 17. poem by John Milton


 

Recent Interactions*

This poem was read 0 times,

This poem was added to the favorite list by 0 members,

This poem was voted by 0 members.

(* Interactions only in the last 7 days)

New Poems

Popular Poets